Administrator
Dołączył: 06 Lis 2007
Posty: 157
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pon 23:51, 04 Lut 2008 Temat postu: Kiribati |
|
Powierzchnia: 811 km²
Liczba ludności: 103 092
Zagęszczenie: 127 osób/km²
PKB: $206 mln
PKB per capita: $2,358
Historia
Pierwsi ludzie (I-Kiribati) pojawili się na tych wyspach między 1000 a 1300 r. Następujące po sobie inwazje Fidżyjczyków oraz Tongijczyków, wprowadziły do kultury mikronezyjskiej wiele elementów polinezyjskich. Jednak liczne małżeństwa mieszane sprawiły, że kultura, tradycje, a także wygląd mieszkańców są w miarę jednorodne.
Pierwsze kontakty z Europejczykami nastąpiły w XVI w. Jednak ich apogeum nastąpiło w wieku XIX, gdy pojawili się tutaj wielorybnicy, handlarze niewolników i statki handlowe. Ich pojawienie się przyniosło lokalnej ludności jedynie problemy, m.in. śmiercionośne choroby. Odżyły też zapomniane lokalne konflikty plemienne. By uspokoić sytuację Wielkiej Brytanii przyzwolono na utworzenie tu w 1892 protektoratu, który od 1916 stanowił brytyjska kolonię Wyspy Gilberta i Lagunowe. Wyspa Ocean (Banaba) została anektowana w 1900 po odkryciu bogatych pokładów guana. Wyspy Line i Feniks zostały wcielone po kawałku w ciągu kolejnych 20 lat.
Wyspy zostały zajęte przez Japonię w czasie II wojny światowej, stanowiąc część japońskiej linii obrony na wyspach Pacyfiku. W listopadzie 1943 aliantom udało się przełamać japońskie pozycje na atolu Tarawa po długotrwałej i krwawej walce. Bitwa ta została uznana za punkt zwrotny w kampanii aliantów w tym obszarze.
Brytyjczycy zezwolili na rozszerzenie samorządności wysp w latach 60. XX w. W 1975 Wyspy Ellice oddzieliły się od kolonii i utworzyły niepodległe państwo Tuvalu. Wyspy Gilberta uzyskała własny rząd w roku 1977, a oficjalnie 12 lipca 1979 uzyskały suwerenność przyjmując nazwę Kiribati.
Po uzyskaniu niepodległości pierwszym prezydentem Kiribati został Ieremia Tabai, którzy rządził krajem w latach 1979-91. Jego następcą został Teatao Teannaki a następnie Teburoro Tito, który został wybrany na to stanowisko w roku 1994, jego wybór został potwierdzony w wyborach w 1998. Obecnie głową państwa jest Anote Tong, wybrany na to stanowisko w 2003 roku.
Gospodarka
PKB: 73,6 mln USD
PKB na osobę: 800 USD
Przyrost gospodarczy: 2,5%
Inflacja: 2%
Bezrobocie: 2% (ukryte szacunkowo 70%)
Produkcja energii elektrycznej: 7 mln kWh
Waluta: dolar australijski
Kiribati ma niewielkie zasoby złóż mineralnych. W chwili uzyskania niepodległości w 1979 roku złoża fosforytów, głównego niegdyś źródła dochodów, były już na wyczerpaniu. Obecnie większość PKB i eksportu dają ryby i kopra. W ostatnich latach gospodarka wysp przeżywa ciągłe wahania. Rozwój utrudnia brak wykwalifikowanej siły roboczej, słabo rozwinięta infrastruktura i duża odległość od rynków światowych. Turystyka wytwarza ponad 20% PKB. Usługi finansowe raczkują, podobnie jak prywatna przedsiębiorczość. Ważną rolę odgrywa zagraniczna pomoc finansowa, głównie z Wielkiej Brytanii i Japonii, której wysokość w ostatnich latach sięga 25-50% wartości PKB. Wartość przekazów od Kiribatyjczyków pracujących za granicą przekracza 5 mln USD rocznie. Pozyskiwanie soli z wody morskiej (saliny na wyspie Kiritimati). Niewielki przemysł spożywczy (produkcja soku palmowego) i odzieżowy; rzemiosło. Główne uprawy: palma kokosowa (plantacje na wyspie Kiritimati i 2 innych atolach w grupie Line), pandanus, banany, drzewa chlebowe i melonowe. W lagunie Tarawy uprawia się wodorosty morskie. Komunikacja lotnicza. Międzynarodowe porty: Bonriki (w atolu Tarawa) i Cassidy (na wyspie Kiritimati). Ponadto jest tu 16 lotnisk, w tym port lotniczy Kiritimati-Cassidy jako jedyny z kodami ICAO i IATA (na wyspie Kiritimati) z cotygodniowym rejsowym połączeniem (międzylądowaniem) lotu wykonywanego na trasie pomiędzy Nadi na Fidżi i Stanami Zjednoczonymi (Honolulu na Hawajach). Długość dróg: 640 km.
Gospodarce rolnej i nisko położonemu krajowi jako całemu zagraża podnoszenie się poziomu wód oceanicznych na skutek globalnego ocieplenia i miejscowe skażenie środowiska na skutek nasilonej migracji do centrum i powstałego skupienia tradycyjnych praktyk (latryny w lagunach).
Grupy etniczne:
mikronezyjska - 98,8%
Religie:
chrześcijanie - 92%
pozostałe - 8%
Post został pochwalony 0 razy
|
|